
درب جلو شاهین
از نخستین خودروهایی که به خیابانها آمدند، دربها نقش محافظتی و دسترسی را ایفا میکردند. اما با گذر زمان، نیازهای متفاوت، الزامات ایمنی، محدودیت فضای پارک و حتی دغدغه زیباییشناسی باعث پدید آمدن انواع متنوعی از دربها شد. امروزه علاوه بر انواع رایج، همچون دربهای معمولی، انواع نوآورانهای مثل دربهای فانوس دریایی، قیچی، قوطهای پرنده و … نیز روی خودروهای لوکس و مفهومی مشاهده میشوند. در این مقاله با تاریخی کوتاه و بررسی دقیق هر نوع درب، با کاربردها، مزایا و چالشهای آن آشنا میشویم.
درب معمولی
درب جلویی رایجترین نوع درب خودروست که با لولا در جلو (لولا در فریم A-pillar) باز و بسته میشود. این طراحی ساده از اولین خودروها تا امروز دوام یافته و به دلیل ایمنی ذاتی قابلاعتماد است: هنگام رانندگی باد درب را به بسته بودن نگه میدارد.
نخستین ظهور به روزگاران اولیه خودروهای با سقف باز در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بازمیگردد، با هدف محافظت سرنشینان از گرد و غبار و دسترسی آسان.
چرا محبوب شد؟ امنیت، کاربردپذیری و قیمت پایین ساخت از دلایل اصلی بودند. تقریباً هیچ نوآوری جدیدی نداشت.
۲. درب عقبلولا شده یا کواچ
دربهایی با لولا در عقب (پشت A-pillar) که برخلاف جهت حرکت باز میشوند. این طراحی ابتدا در کالسکههای اسبی استفاده شد و سپس به طراحی خودروها راه یافت. معروفترین نمونهها متعلق به فورد مدل T، لینکلن کانتیننتال دهه ۱۹۶۰ و رولزرویس هستند.
مزایا: ورود و خروج آسان برای مسافران عقب، مناسب خودروهای تشریفاتی.
معایب: خطر باز شدن ناگهانی در حین حرکت و کشیدهشدن سرنشینان به بیرون، مخصوصاً پیش از رواج کمربند ایمنی.
امروزه: مدلهای منتخب لوکس، مانند لینکلن کانتیننتال Coach Door Edition این نوع درب را منسوخ کردهاند.